Afscheid nemen van iemand die je dierbaar is, het doet zoveel pijn en de wereld rondom je lijkt plots te verdwijnen. Toch zijn er op dat moment zoveel mensen die je verdriet proberen te verzachten met een kaartje, een berichtje, een schouderklopje, een knuffel of gewoon even stil bij je zitten terwijl je tranen vloeien. Ik dacht dat na zoveel huilen, mijn tranen wel volledig op zouden zijn, maar neen,… Lees verder »Ik ben niet alleen…
Hoe begin ik aan deze blog? Hoe verwoord ik wat ik wil zeggen? Wel, het ging even niet goed met me. De grootste fout die ik gemaakt had : niet voor mezelf gezorgd. Een tijdje geleden, na een Kroningsprocessie, werd mijn papa naar het ziekenhuis overgebracht. Er werd een buikaneurysma gevonden. Hij voelde zich kiplekker. Maar vanaf dat moment was het echt de wet van Murphy in mijn leven. Wat… Lees verder »Zelfzorg …
Het afgelopen jaar heeft Rick de Leeuw al meermaals onze buddywerking voor mensen met jongdementie in de kijker gezet bij organisaties en bedrijven. Zo werd onze buddywerking voorgesteld aan het familiebedrijf Mommen dat zijn 75 Jarig bestaan vierde. Zij gaven een groot feest om dit te vieren, maar kozen ervoor om geen cadeautjes in ontvangst te nemen. In plaats daarvan deden zij een warme oproep om een donatie te schenken… Lees verder »Bouwbedrijf Mommen viert feest en wij krijgen de cadeautjes !
Dankbaar … De afgelopen weken waren intens … intens in alle richtingen. Na het overlijden van Monique was er onze Memory Walk om te organiseren. Een jaar geleden namen we afscheid van Carine en dit was het moment om samen te laten zien dat we haar niet vergeten waren. De eerste Memory Walk was voor Jerry, maar ook deze keer namen we de herinneringen aan hem met ons mee. Ook… Lees verder »Dankbaar …
Een bericht van Karel … Monique is overleden. We wisten dat jongdementie haar de laatste maanden een ware strijd bood, maar dit bericht kwam binnen. Weeral een prachtig persoon die de oneerlijke strijd met dementie aanging, om nog zoveel mogelijk mooie momenten samen te creëren. Ondanks de diagnose ging Karel op zoek om zoveel mogelijk onvergetelijke momenten samen met Monique te maken. En dat waren er heel veel … Zaterdag… Lees verder »Een laatste keer…
Een tijdje geleden vroeg Rick de Leeuw of ik mee naar een voordracht van zijn boek “Nooit alleen” wou gaan. Deze voordracht werd gegeven voor de Ronde Tafel en 41 club van Genk. Het was een warm ontvangst, Rick raakte iedereen met zijn verhaal over de kracht van buddywerking bij jongdementie bij het Ventiel en als afsluiter, onvoorbereid en een beetje overdonderd mocht ik vertellen over onze buddywerking bij “Over… Lees verder »Ons tuintje …
Eind vorig jaar organiseerde “Vrouw en Maatschappij” een hightea wandeling in het hartje van Bilzen. Ondanks het feit dat de weergoden toen niet echt goedgezind waren, zorgden ze allen voor een warme ontvangst en mochten we genieten overheerlijke hightea, die tot in de puntjes verzorgd was. Jaarlijks schenken zij de opbrengst van een of meerdere van hun organisaties aan een goed doel. Wij waren natuurlijk heel blij en trots dat… Lees verder »Vrouwen in beweging
Carnaval klinkt in de verte … maar zoveel indrukken, zoveel mensen, zo harde muziek… vroeger was dit beter te plaatsen, vandaag niet meer, sinds (jong)dementie deel werd van hun leven. Maar daarom zijn wij er, vrijwilligers van “Over de Brug”. Activiteiten, voor ieder wat wils, waar niets moet en alles (of toch veel) mag. De planning volgen we praktisch nooit helemaal … deze is enkel een leidraad. Vandaag stond “oude… Lees verder »Zondag …
Donderdagavond werd omgetoverd tot Italiaanse avond. Een gezellig samenzijn met vrienden waar de zintuigen ongetwijfeld geprikkeld werden. Een hartelijk welkom zoals het echte Italianen betaamt. La mama Heidi had de inkopen gedaan om overheerlijke homemade pizza’s te bakken. Het deeg werd uitgedeeld … en dat was de start van de Italiaanse kookles. De grote pizzabakoven werd voorverwarmd en eens de pizza gebakken werden, waanden we ons bijna in Italië met… Lees verder »Ciao tutti
Vandaag , 1 jaar geleden stonden we in de startblokken van Jerry´s Labyrint. Ook de start was niet zoals gepland. Zoals er niets te plannen valt wanneer dementie zich in je leven komt moeien.We hadden heel veel plannen en corona lag weer op de loer om roet in het eten te strooien. Maar we gooiden het roer om en startten zoals het kon. Onze grote dromen, plannen en idealen hebben we… Lees verder »1 kaarsje voor Jerry’s Labyrint
Muziek … wie houdt er niet van? Een liedje, een melodie, het kan zoveel betekenen, maar voor niemand hetzelfde. Denk je bij het horen van “Du” aan je openingsdans? Geeft Queen met zijn repertoire je herinneringen aan je studententijd of misschien is die ene song wel datgene wat voor altijd op je hart geschreven staat? Sommige songs maken je blij, sommige weer niet. Muziek raakt je hart maar ook je… Lees verder »Muziekmotors voor de zorg
Jerry’s Labyrint werd vandaag in een ander jasje gestoken. Het doel was hetzelfde : mensen helpen en tools geven bij hun zoektocht in het labyrint van dementie. Een tijdje geleden liet Marijke, collega en animatrice op de beschermde afdeling voor mensen met dementie, mij een zelf ontwikkeld spel zien. Zij had dit spel gemaakt tijdens haar stage en omvat een handleiding rond de meest voorkomende vormen van dementie. Ik was… Lees verder »Dementie is geen spel