Deze is te mooi om niet te delen …
Grenzen verleggen, wordt wel eens gezegd. Maar wat als er dagelijks weer een hindernis op je pad verschijnt? Dat gebeurt niet, zeg je? Wel, stap dan maar eens een dag in de schoenen van een persoon met jongdementie en hun familie.
Voor onze activiteit koos ik iets waar we allemaal niets van kenden, met uitzondering van Erwin. Voor hem was deze keuze het moment om te laten zien wat er nog was over gebleven in zijn opslagplaats. Als jonge gast beoefende hij de judosport met heel veel inzet en passie, 27 jaar lang. Vandaag mocht hij die glorietijden nog eens herbeleven. Dus … judo op het programma.
Verzamelplaats voor vandaag : de inkomhal van de Kimpel, waar Erwin roept : Follow the leader, al wijzend naar mij. Leader was ik maar heel even tot aan de deur van de gevechtsporthal. Dan moest ik alles uit handen geven … loslaten noemen ze dat. Niet mijn sterkste kant. Ik hield mij veilig achter mijn fototoestel, zodat ik toch wat controle had moest er iets mis gaan …
Maar het was al heel snel duidelijk … deze sporters waren 1 voor 1 zo respectvol naar ieder van ons. Mijn hart maakte een sprongetje van geluk bij het zien van zoveel mensenliefde. Er werd geen onderscheid gemaakt … Soms dacht ik wel eens … ga je ons dat laten doen ? En een klein stemmetje zei dan : Loslaten, Helen! En alhoewel ik niet van plan was om deel te nemen, was het enthousiasme in de groep zo groot, dat je niet anders kon dan aansluiten.
Dank je wel , Judo Yes Bilzen, om ons met jullie prachtige groep te verroeren en beroeren. Heel even voelden we ons echte judoka’s !