Jongdementie en Corona … in één woord “verschrikkelijk” ! En dan heb ik het vooral over het feit dat een partner, een mantelzorger er helemaal alleen voor staat. Ik ben een persoon die altijd alle regeltjes volgt, soms tot ergernis van sommigen … maar je wil niet weten hoe vaak ik in mijn auto wilde springen om te gaan helpen. Helaas is dit momenteel geen essentiële verplaatsing en is contact met anderen verboden. Mijn hart weent vaak en hoeveel ik ook altijd babbel, vaak ben ik gewoon sprakeloos. Door de dag probeer ik het beste te geven op mijn afdeling voor mensen met dementie, een klein lichtpuntje te zijn, mijn collega’s in de zorg te helpen, zoals bij het maaltijdgebeuren, mensen in bed leggen, … want wij zijn op dit ogenblik de enige fysieke familie die ze hebben. En ik ben trots dit te kunnen doen, maar als ik ’s avonds thuis kom is mijn energie ver te zoeken. Ik vertrek elke avond voor een wandeling, even het hoofd leegmaken en ’s nachts zijn de nachten onrustig … het begint zwaar door te wegen en ik ben echt niet te trots om dit toe te geven. Maar iets in mij zegt dat opgeven absoluut geen optie is ! Ik kijk er naar uit om snel ons “Over de Brug” team in mijn armen te sluiten.
Lieve Jerry,
Ik mis jou met je prachtige familie. Je was de eerste die met ons de sprong durfde wagen en je hebt een heel speciale plaats in mijn hart. Je oneindige blik, waar af en toe een fonkel in verschijnt, die aangeeft dat je goed weet wat je wil, die mis ik. Je blinkt uit in je fijne motoriek en ziet de kleinste detailtjes. Naast mijn bed staat het kommetje dat je mij cadeau gaf voor mijn kat. Dat is zijn plaatsje om te eten. Telkens ik het zie stuur ik je een lieve gedachte en hoop dat het goed met je gaat. Maar ik denk ook heel vaak aan je sterke vrouw, Saskia en je zoon met een hart van goud … Hou je sterk en tot heel vlug xxx
Lieve Sonja,
Geen activiteit slaan jullie over. Je bent aanwezig op jouw manier en wij hebben je zien groeien. Het muurtje rond je heen brokkelt soms even af en er verschijnt een prachtige glimlach op je gezicht. Waar jij bent, is Eddy … ik mis jullie oneindig veel. Ik hoop dat jullie veel wandelingen samen doen en ik beloof dat zodra de lockdown voorbij is , dat ik langs kom om met jullie te wandelen. En ik breng dan zeker een lekkere praline mee ! Blijf de moed erin houden en blijf bewegen !
Lieve Jos,
We hebben het getroffen om jou en je vrouwtje, Christel, in ons team te mogen verwelkomen. Je bent een vriend voor iedereen en je spontaanheid laat vele harten smelten. Ik mis je gevatte opmerkingen en je grapjes. Jullie gastvrijheid siert jullie. Christel, je staat er nu alleen voor met Jos, om ons tuintje te onderhouden … maar ik ben trots op jullie ! Blijf goed voor elkaar zorgen en hopelijk tot heel vlug.
Lieve Paul,
Voor alles even enthousiast, bijna niet in bedwang te houden. Steeds goed gehumeurd, met een liedje hier en daar. Altijd omringd door de liefdevolle zorgen van Martine … dat moet ik nu missen en ik weet niet voor hoe lang. Je gezondheid speelt je nu even parten, maar vanop afstand stuur je jou heel veel goede moed en ik hoop dat je weer snel de oude bent. De zangsessie voor na de lockdown is al gereserveerd voor jou met al je favoriete nummers… En jij Martine, je bent een vaandeldraagster voor mensen met jongdementie. Maar nu je er even alleen voor staat, mag je de kar eens laten passeren en er eens niet op springen. We wachten op de eerstvolgende kar, waar we allemaal samen kunnen opspringen ! Goede moed en zorg goed voor elkaar !
Lieve Monique,
De eerste keer dat ik je ontmoette, was een moment dat ik altijd met me mee zal nemen … ik heb nog nooit zo enthousiast zien reageren op een nummertje uit mijn repertoire van bewegen op muziek. Bij het horen van een liedje van ABBA denk ik meteen aan jou. Je bent steeds omringd door Karel die alles met een stille glimlach goedkeurt. Ik hoop dat we weer snel wat kunnen dansen en plezier maken ! Bewaar zeker je mooie glimlach.
Lieve Sofia,
Ik mis je. Wij missen je . Je bent een prachtig persoon met een gouden hart. Je hebt een heel lange weg afgelegd en het mooi om te zien waar je nu staat. Je wordt omringd door lieve zorgen. Ik heb genoten van de foto die je familie deelde toen je 60 werd. Ik hoop dat we je weer snel eens mogen ontmoeten … tot dan, heb je een warm plekje in ons hart.
Lieve buddies,
We waren goed op dreef en ik mis jullie allemaal. Ik weet het, het klinkt cliché maar ik zeg dit uit de grond van mijn hart. Zonder jullie allemaal is er geen “Over de Brug”. Na de lockdown komen we langzaam terug op onze pootjes terecht en vliegen we er weer in. Sterker en meer vastberaden dan ooit tevoren!
Aan iedereen : een mega dikke knuffel !