Ga naar de inhoud

The Bridge

What makes you happy?

Na heel lange tijd is het weer mogelijk om met een groepje van maximaal 10 personen buiten samen te komen.  Dit lieten we zeker niet aan ons voorbij gaan.  We planden zaterdag in om samen een korte wandeling te doen en te kijken hoe het met iedereen gaat.  En dan wordt er storm en regen voorspeld.  Aflassen ? Neen, dat is niet aan de orde! Hier hebben we veel te… Lees verder »What makes you happy?

Valentijn

14 februari, Valentijntjesdag.  Voor sommigen is dit een dag om zijn of haar geliefde te overstelpen met geschenken en lieve woordjes.  Voor anderen is dit een dag als een ander.  Voor degenen die iemand moeten missen, kan dit een droevige dag zijn. Hoe je het ook draait of keert, alles hangt ervan af hoe je deze dag zelf inkleurt of welke betekenis hij heeft voor jou. Ik werd deze ochtend… Lees verder »Valentijn

Goede voornemens …

Goede voornemens … we hebben ze meestal allemaal bij de start van een nieuw jaar.  Dit jaar maakte ik er geen.  Ik deed een wens.  Een wens dat het dit jaar voor iedereen beter zou mogen gaan.  Dat we terug met elkaar leuke activiteiten mogen doen zoals wandelen, zingen, schilderen, sporten, …  Maar vooral dat we elkaar niet meer zo moeten missen ! Vandaag kreeg ik een foto van Eddy… Lees verder »Goede voornemens …

Hiep, hiep, hoera, … voelt zo anders.

Afgelopen vrijdag vierden we Jerry zijn verjaardag. Heel moeilijk in deze tijden wanneer je in een woonzorgcentrum verblijft. Iedere dag nog voel ik mij schuldig dat ik die keuze heb gemaakt. Iedere dag heb ik wel een excuus klaar om hem terug naar huis te halen.  Want dat is mijn grote droom, terug een normaler gezinsleven. Al is onze normaal nu anders dan die van vroeger.Ondanks de steun en de goede… Lees verder »Hiep, hiep, hoera, … voelt zo anders.

Dank je wel …

Vorige week zondag gaven we onder een stralende najaarszon het startschot van de bewegingsweek. Het was een beetje dubbel. Hier hebben we zo lang naartoe gewerkt, de weergoden waren ons goed gezind, alleen corona strooide roet in het eten. Jerry, Thibau en ik kregen het aangename gezelschap van Helen om 5km te wandelen. We hebben bijna iedere avond, heel gewoontegetrouw, onze avondwandeling gemaakt.  Jerry staat ons soms al aan de deur… Lees verder »Dank je wel …

Jongdementie, door de ogen van kinderen …

Ik kreeg zoveel mooie berichtjes en foto’s van Sara, haar man, Pauline, Danzel en Milan … Willen jullie misschien een blogje schrijven ? En dit zijn de woorden van de kinderen door Sara neergepend. Zo open en zo eerlijk en absoluut het lezen waard. Dank je wel voor alle stapjes om jongdementie een stem te geven ! Dementie … dat is een woord dat we kennen. We weten ook wat… Lees verder »Jongdementie, door de ogen van kinderen …

Samen Sterk !

Aanstaande zondag, 8 november, is de datum die we gekozen hebben om de Reyskensorthopedie 10K challenge te wandelen om jongdementie een gezicht, een stem te geven. Maar de afgelopen weken kregen we verontrustende coronacijfers te zien en zijn de maatregelen weer aangescherpt.  We mogen van de overheid, zoals jullie allemaal wel weten, met maximum 4 personen in de buitenlucht wandelen.  Natuurlijk waken wij er extra over dat Jerry niet ziek… Lees verder »Samen Sterk !

Stap voor stap …

Een kort blogje van Saskia en Jerry … Ja hoor, ze blijven bewegen maar Saskia luistert vooral naar wat Jerry aangeeft. Geen moeten, geen dwingen, geen druk, … just go by the flow ! Saskia : Vorige week had ik als doel gesteld 4km met Jerry te wandelen. Maar het werden er 3,5km.  Deze week had ik 5km willen wandelen. Maar bij aankomst in het wzc kreeg ik te horen dat… Lees verder »Stap voor stap …

We need you …

Lieve allemaal, De afgelopen weken hebben jullie een kijkje kunnen nemen in ‘leven met dementie’.  En ik zeg bewust kijkje… Ik wil en kan niet alles schrijven.  Ik wil dit ook zo respectvol mogelijk naar Jerry toe brengen. En zo positief mogelijk blijven. Wat ik vooral wil bereiken is erkenning.  Er zijn veel meer mensen met jongdementie dan jullie denken, maar deze komen er nog niet mee naar buiten.  Onze… Lees verder »We need you …

Rollercoaster …

Leven met jongdementie maakt van je leven een rollercoaster. Bij de diagnose zijn we in een achtbaan gestapt en we weten niet wat ons te wachten staat. Het gaat soms steil bergop om ook heel erg diep te vallen. Achter iedere bocht weer iets onbekends.. Vaak heb ik het gevoel dat ik mij in een mijnenveld begeef. Naar Jerry toe probeer ik zo rustig mogelijk te zijn want anders werkt… Lees verder »Rollercoaster …

Blijven luisteren …

Mijn lieve, mooie man.Wat ben ik fier op jou. Jij draagt je aandoening zonder zeuren, zonder klagen.Je laat ons zien dat er nog veel is om dankbaar voor te zijn. Oke, ik vermoed dat je niet alles ten volle begrijpt, maar je begrijpt en weet meer dan op het eerste zicht lijkt.Dat zien we aan je lichaamstaal. Je laat ons wel merken wat je wel en niet wil. En gelijk… Lees verder »Blijven luisteren …

Soms is het moeilijk …

Afgelopen dagen zijn heel erg moeilijk geweest. Jerry is niet in zijn doen.  Ook hij heeft last van de maatregelen tegen corona.Hij wil niet meer terug naar binnen.  Hij is weemoedig.  Gaat altijd aan de auto voelen of die niet open is zodat hij mee kan.En dat is hard.  Hoe leg ik uit dat hij wel met mij mee mag om naar de dokter te gaan en niet om even… Lees verder »Soms is het moeilijk …